vrijdag 6 januari 2012

Het leven is verrukkelijk

 
Onlangs heb ik het boek het leven is verrukkelijk gelezen, hier ga ik jullie wat meer over vertellen.

Het verhaal:

Het boek gaat over twee vrienden Boelie en Mees en wat zij allemaal meemaken. Zo ontmoeten ze een meisje genaamd panda in het park. Na een tijdje rond te lopen, kopen ze een ijsje en gaan daarna een biertje drinken in een café. Ze worden achtervolgd door een oude grijsaard. Na een het drinken van een biertje besluiten ze naar het huis van Mees te gaan. De oude grijsaard gaat weer achter hun aan. Maar dan worden de vrienden geïrriteerd. Ze slaan de grijsaard neer en stelen 200 gulden van hem. Eenmaal thuis herinnert Boelie zich dat hij een interview heeft met een journalist Ernst-jan Zoon en gaat daar naar toe. Na afloop van het interview vraagt Ernst-Jan Zoon of Boelie met hem meegaat naar zijn huis want hij verdenkt zijn vrouw Etta van vreemdgaan. Hij vraagt Boelie of hij dat wil onderzoeken. Als de oude grijsaard weer tot bewustzijn komt wordt hij geholpen door Tjeerd Overbeek, een voorbijganger die zag hoe de oude man werd beroofd. De drie vrienden besluiten een feest te geven van het geld dat ze van de grijsaard hebben gestolen. Tjeerd Overbeek komt ook naar het feest en Boelie die beleeft heel wat avonturen tijdens het feest met Etta.


Over de schrijver Remco Campert:


Remco Campert is geboren op 28 juli 1929 in Den haag. Zijn vader was een dichter en zijn moeder was een actrice. De ouders van Remco gingen scheiden toen hij 3 jaar oud was. Tot 1940 woonde hij soms bij zijn moeder en soms bij zijn vader. In 1940 werd Remco geplaatst in een pleeggezin. Tijdens de oorlog in 1941 moest hij samen met zijn pleeggezin verhuizen naar Ede. In 1943 hoorde hij dat zijn vader was overleden in een concentratiekamp. Na de oorlog verliet hij zijn pleeggezin en ging samen met zijn moeder in Amsterdam wonen. Daar ging hij naar het gymnasium aan het Amsterdams Lyceum. Hij stopte eerder met zijn school opleiding omdat hij besloot om schrijver te worden. In 1950 kwam de eerste gedichten bundel uit, Ten lessons with Timothy. Tussen 1980 en 1996 heeft Remco Campert verschillende gedichten en verhalen bundels gemaakt. In 1996 kreeg Remco Campert een relatie met Deborah de Wolf. Zij zijn nu nog steeds bij elkaar. De laatste gedichten bundel van Remco Campert tot nu toe is: Nieuwe Herinneringen, uit 2007.

Remco Campert heeft ook veel boeken geschreven, hieronder zie je er een paar:
  • Zijn hoofd verliezen (1985)
  • Rustig (1986)
  • Tot Zoens (1986)
  • Eetlezen (1987)
  • Zachtjes neerkomen (1989)
  • Gouden dagen (1990)
  • Graag gedaan (1990)
  • Dansschoenen (1991)
Bronnen:


Taalgebruik:

Remco Campert speelt met de woorden. Ik denk dat hij dat heeft gedaan om het verhaal leuker te maken en om het grappiger te maken. Ik denk dat hij het ook heeft gedaan om het verhaal makkelijker te kunnen lezen. Omdat hij de woorden spelt op de manier dat je ze moet uitspreken.
Hieronder zie je een paar voorbeelden:

Teerst : Het eerst
Marry-You -Anna : Marihuana
Giegullen : Giechelen
Dzjojrijden : Joyrijden
Tsjoe-win- k'um : chewinggum
Enniewee : Anyway, hoe dan ook

Soms moest ik wel goed nadenken over wat er precies met een woord werd bedoeld. En dat was wel een beetje irritant. Zoals bij deze woorden:

Wasdom = volwassenheid
Nijslollie  =  een ijslolly
2 van ¼ tje = twee ijsjes van een kwartje (25 cent)


Extra informatie:

Als je hier op klikt vind je een documentaire over de tijd waarin het boek zich afspeelt. Ik heb de documentaire gezien en ga jullie er wat over vertellen.  

Het verhaal speelt zich af in de jaren vijftig.Nederland zit eind jaren vijftig volop in de wederopbouw. Een groep jongeren, de Rock 'n- Rollers verzetten zich tegen het hard werken en zuinig zijn.Tien jaar later breken de sixties uit en komen provo’s en hippies in opstand tegen het gezag. De jongeren hingen een beetje rond tot diep in de nacht en kwamen in verschillende jazzcafés bijeen. Daar deelden ze hun passie voor de jazzmuziek. De dames hadden donkere kleding aan en kunstzinnige oorbellen van smeedijzer in. Met een zwart potlood maakte ze hun wenkbrauwen donker en ze deden witte lippenstift op. De meeste mannen waren zwart gekleed. Ook dronken ze daar een biertje of koffie en rookten marihuana. De pleiners worden ze ook wel genoemd in de documentaire. Pleinfiguren wilden niet bezig zijn met wat de overheid wilde opleggen. De pleiners vormden een grote saamhorigheid. Je voelde verbondenheid, je sprak ook niet met elkaar af, je zag vanzelf wel wie je weer tegenkwam.
           


               

Geen opmerkingen:

Een reactie posten