Reinaert de vos

`Zo slim als een vos’, jullie hebben vast wel van deze uitdrukking gehoord. Het wordt afgeleid van Reinaert de vos met zijn slimme streken. Met Reinaert liep het altijd wel goed af, omdat hij zulke slimme streken verzon. Toen ik dit hoorde was ik meteen benieuwd wat voor streken Reinaert nou precies uithaalde. Leraren op school hoorde ik ook vaak praten over het boek Reinaert de vos. Ik heb het boek gelezen en ik heb het boek vergeleken met de andere boeken die ook uit de middeleeuwen afstammen zoals Beatrijs en Karel ende Elegast. Hierover ga ik jullie wat vertellen.

Voor mensen die het boek nog niet hebben gelezen en willen weten waar het over gaat. Klik dan hier voor een samenvatting.

Ik heb vers 1 t/m 14 van het boek Karel ende Elegast gelezen en het vergeleken met vers 41 t/m 50 van Reinaert de vos. Hieronder kun je de overeenkomsten en verschillen zien.

Overeenkomsten:

-          In beide verhalen is er een koning

-          In beide verhalen is er sprake van een hofdag

-          Die hofdag vindt in beide verhalen de volgende dag plaats

-          In beide verhalen staat dat de hofdag gehouden wordt om de roem van de koning te vergroten.

Verschillen:

-          Karel ende Elegast is een verhaal met echte mensen en Reinaert en de vos is een verhaal met dieren.

-          Karel ende Elegast is een waargebeurd verhaal maar Reinaert en de vos niet.

Ik heb de proloog van Beatrijs gelezen en ik ging kijken wat voor overeenkomende topoi er waren tussen de proloog van beatrijs en de proloog van Reinaert de vos.

Topoi is de meervoud van topos. Als je niet weet wat een topos is klik dan hier.

Hieronder ziet je de overeenkomende topoi van de proloog van Beatrijs en van de proloog van Reinaert de vos:

Overeenkomende topoi:

-          De bron bij het verhaal van Beatrijs is monnik Gijsbrecht van de orde da Wilhelmieten.

-          De bron bij Reinaert de vos zijn de Franse handschriften.

-          De reden van de schrijver om het boek Beatrijs te schrijven was de goedheid te laten zien van de vrouw die moeder werd maar maagd bleef.

-          De reden van Willem om het boek Reinaert de vos te schrijven was een Nederlandse vertaling te maken, omdat er nog nooit eerder een Nederlandse vertaling van Reinaert de vos was voltooid.

 

Eerste boek van de leeslijst

DE EETCLUB

Het eerste boek dat ik heb gelezen heet de Eetclub. Voordat ik het boek ging lenen in de bibliotheek had ik thuis nog even snel een recensie over het boek gelezen. Ik dacht het lijkt me wel een spannend boek dus laat ik maar snel naar de bibliotheek gaan.

 

Het boek is geschreven door Saskia Noort. Saskia Noort is geboren op 13 april 1967. Op de middelbare school heeft Saskia havo gedaan. Daarna heeft Saskia journalistiek en theaterwetenschap gestudeerd in Utrecht. Nu is ze schrijver en columniste. Samen met Jan Heemskerk schrijft ze maandelijks een column in het tijdschrift Linda.

Beschrijving van het plot:

Op een koude Winternacht gaat het huis van Evert Struyk in vlammen op. Evert is getrouwd, een vader van twee kinderen, een zakenman en komt hierbij om het leven. Zijn vrouw Babette en de kinderen kunnen nog net wegvluchten uit het huis, dus overleven ze het. Hun vriendenclub (de eetclub) is geschokt en verbaast dat zoiets kon gebeuren. Angela is de beste vriendin van Babette, en zou Babette de komende tijd opvangen in haar huis. Maar op het laatste moment zegt ze dat ze dat niet kan doen, omdat haar man het niet zo zag zitten. Karen vangt dan haar vriendin bij haar thuis op. Op de begrafenis van Evert gaat Hanneke, een hele goede vriendin van Karen helemaal uit haar dak. Zonder het tegen iemand te zeggen verdwijnt ze die dag naar Amsterdam. Ivo gaat als de gek op zoek naar zijn vrouw Hanneke. Hij kan haar nergens vinden dus komt hij naar huis toen. Dan wordt hij gebeld door Hanneke en die zegt dat ze in Amsterdam is en even alleen wilde zijn. Ze gaat vannacht in een hotel slapen en komt morgen weer terug. Ze sms`t Karen ook dat ze morgen terug komt, en haar wilt spreken in het café. Karen gaat de volgende dag naar het afgesproken café toe. Maar tot haar verbazing ziet ze Hanneke niet. Karen blijft nog even wachten en dan belt ze Hanneke. Er wordt opgenomen door een politieagente, die vertelt dat Hanneke gevallen is van het balkon van het hotel. En dat ze nu is opgenomen in het ziekenhuis. Een paar weken na het incident overlijdt Hanneke. De man en ouders van Hanneke hadden er zelf voor gekozen om haar beademing te laten stoppen want ze lag nog steeds in coma en haar hersenen hadden het opgegeven. Langzaam maar zeker wordt het karen duidelijk dat bepaalde mensen belang hebben gehad bij de dood van Evert. En dat Hanneke geen zelfmoord heeft gepleegd, maar dat ze geduwd werd.

Thema`s:

De thema van het boek is dat vriendschap niet zo sterk is als het lijkt. Dat komt onder andere door jaloezie en overspel. De thema is ook schuld, want uiteindelijk wordt er gekeken wie schuldig is bij de moorden. En ze zeggen allemaal als ik dit niet had gedaan of als ik het juist wel had gedaan hadden we dit alles kunnen voorkomen. Dus zijn ze er allemaal wel schuldig voor. Niet alleen bij de moorden werd er gekeken wie schuldig is, maar ook nog bij een paar andere gebeurtenissen in het boek.

Mijn mening:

Ik vind de eetclub een normaal boek. Ik vond het niet al te leuk en ook niet al te stom. Maar meestal heb ik als ik thrillers lees dat ik het zo spannend vind dat ik het boek heel snel wil uitlezen. Bij de eetclub had ik dat niet. Ik snapte meestal wel alles van de hoofdpersonen. Bijvoorbeeld waarom ze iets deden of waarom ze een beslissing namen. Maar ik vond de vrouwen echt van die aanstelsters dat ze geen tijd voor zichzelf hadden, dat ze de hele dag bezig waren met het huishouden en met de kinderen. Maar ze gingen wel altijd uiteten, naar cafés met vrienden en vriendinnen, winkelen, naar de sportschool en tennissen. Het verhaal vond ik op zich wel leuk. Het werd langzamerhand spannend toen Evert dood ging en toen er allerlei roddels verspreid werden. Het boek ging over schuld, vriendschap, jaloezie en overspel en dat maakt een boek wel meestal spannend en leuk.

 Trailer van de film De Eetclub:

First blogpost

Hallo iedereen,

Vroeger toen ik klein was lazen mijn ouders altijd sprookjes voor. Mijn favoriete sprookje is sneeuwwitje.

Sneeuwwitje is mijn favoriete sprookje omdat ik het zo zielig vindt hoe ze wordt behandeld door haar stiefmoeder. Op de een of ander manier kon ik best goed meeleven met sneeuwwitje. Ik heb het verhaal nu al heel vaak gehoord. Maar ik moet wel zeggen dat ik het vroeger spannender en leuker vond dan als ik het nu zelf lees. Bij sommige dingen denk ik ook zo van, dat kan gewoon niet realistisch zijn. En dan denk ik bij mezelf het is een sprookje. Vroeger keek ik er niet zo naar, toen dacht ik dat alles wel echt was gebeurd. Dus dat vind ik wel grappig.


Sneeuwwitje is een sprookje geschreven door de broeders Grimm. De originele naam is sneewittchen. Het sprookje komt uit Hessen. Hessen is een deelstaat in het midden van Duitsland. Walt Disney heeft op 21 december 1937 de tekenfilm sneeuwwitje en de zeven dwergen uitgebracht.

Hier volgt het verhaal: Midden in de winter zit een koningin voor het raam met een kozijn van zwart ebbenhout, ze is bezig met haar naaiwerk. Buiten dwarrelen sneeuwvlokjes en veertjes naar beneden. De koningin prikt zich aan de naald en er vallen drie druppels bloed in de sneeuw, ze wil graag een kindje hebben met een huid zo wit als sneeuw, met lippen zo rood als bloed en haar zo zwart als het ebbenhout. Ze bevalt van een dochtertje en noemt haar Sneeuwwitje, maar dan sterft de koningin. Na een jaar trouwt de koning opnieuw en de nieuwe vrouw is trots en hoogmoedig. Ze kan het niet verdragen als iemand mooier is dan zij en ze vraagt haar toverspiegel wie de schoonste in het hele land is. "Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de schoonste in het land? "En iedere keer antwoordt de spiegel dat zij de schoonste is, maar Sneeuwwitje groeit op en wordt steeds mooier. Als ze zeven jaar is, is ze mooier dan de koningin. De spiegel vertelt dat Sneeuwwitje duizendmaal mooier is dan de koningin en zij wordt geel en groen van jaloezie en begint het meisje te haten. Ze laat een jager komen en hij moet Sneeuwwitje in het bos doden, maar hij kan het onschuldige hartje niet doorboren en laat haar ontsnappen. Hij vreest dat de wilde dieren haar zullen doden, maar is blij het niet zelf te moeten doen. Hij steekt een jong wild zwijn dood en neemt de hart mee. De stiefmoeder eet het hart op en denkt dat Sneeuwwitje verdwenen is. Sneeuwwitje komt bij een klein huisje in het bos en rust binnen uit. Alles is netjes en ze ziet zeven bordjes, lepeltjes, mesjes, vorkjes en bekertjes. Ze ziet zeven bedjes en met sneeuwwitte lakens en eet van elk bordje wat groente en brood, uit elk bekertje drinkt zij wat wijn en dan gaat ze in een bedje liggen. Ze past niet in het bedje en probeert ze allemaal, pas de zevende blijkt de juiste maat te hebben. Als het donker is, komen de zeven dwergen thuis en zij steken de zeven lantaarntjes aan. Ze zien dat iemand in het huisje is geweest en gaan op zoek en vinden het meisje in het zevende bedje. Met de zeven lantaarntjes beschijnen ze het meisje en vinden haar erg mooi, ze laten haar slapen.
De zevende dwerg slaapt bij de andere dwergen in bed, elk uur bij een ander. De volgende ochtend schrikt Sneeuwwitje als ze de dwergen ziet en stelt zich voor. Ze vertelt wat er is gebeurd en ze mag blijven, als ze voor de huishouding zorgt. De dwergen gaan op zoek naar erts en goud en ze heeft het eten klaar als ze terugkomen. De dwergen waarschuwen Sneeuwwitje nooit de deur open te maken als het licht is. De toverspiegel vertelt de koningin dat Sneeuwwitje over de bergen bij de zeven dwergen is en ze beseft dat de jager haar bedrogen heeft. De koningin verft haar gezicht en verkleedt zich als een oude koopvrouw en loopt over de zeven bergen naar de zeven dwergen. Ze klopt aan en biedt rijgkoorden aan en Sneeuwwitje koopt er één en laat de vrouw binnen.
De heks probeert haar te wurgen en Sneeuwwitje valt neer, waarna de stiefmoeder verdwijnt. De dwergen komen thuis en zien Sneeuwwitje liggen. Ze knippen het rijgkoord door en Sneeuwwitje komt weer bij. De koningin hoort thuis dat haar plan is mislukt, de spiegel vertelt dat Sneeuwwitje nog duizendmaal mooier is dan zijzelf. De stiefmoeder maakt een giftige kam en gaat opnieuw naar het huisje. Sneeuwwitje maakt opnieuw de deur open en ze prikt zich aan de kam, waarna ze neervalt. De stiefmoeder vertrekt weer en de dwergen vinden haar 's avonds op de grond. Ze vinden de giftige kam en maken hem los, waarna Sneeuwwitje opnieuw bijkomt. Ze waarschuwen haar opnieuw en de koningin hoort weer van de spiegel dat haar stiefdochter nog in leven is.
De koningin maakt een giftige appel en hij is erg mooi, met rode wangen. Ze verkleedt zich als een oude vrouw en gaat naar Sneeuwwitje. Ze eet zelf van één helft van de appel, waarna Sneeuwwitje haar vertrouwt. Maar als Sneeuwwitje een hap neemt van de andere helft, valt ze dood neer. De spiegel vertelt de koningin thuis dat zij de mooiste is van het land en als de dwergen thuiskomen, zien ze dat Sneeuwwitje niet meer ademt. Ze doen haar jakje los, kammen haar haar en wassen haar met water en wijn, maar niks helpt. Ze leggen haar in een doorzichtige doodskist van glas en brengen haar naar een berg. Met gouden letters wordt op de kist geschreven wie ze is en de dieren treuren om haar. Een uil, een raaf en een duif komen rouwen en Sneeuwwitje ligt lang in haar kist, zonder te vergaan.
Op een dag komt een koningszoon in het woud en ziet de doodskist op de berg. Hij vraagt de dwergen om de kist en wil er voor betalen. Maar als de kist weggedragen wordt, valt hij en het stukje giftige appel schiet uit de keel van Sneeuwwitje. Ze doet haar ogen open en komt uit de kist. De koningszoon vraagt haar ten huwelijk en de bruiloft wordt voorbereid.
De Boze stiefmoeder werd uitgenodigd voor het feest, maar zij wist natuurlijk niet met wie de prins ging trouwen. Toen ze sneeuwwitje zag rende ze woedend terug naar haar kasteel. Daar rukte ze de toverspiegel van de muur en gilde: je hebt gelogen! En ze gooide de spiegel in duizend stukken. De glassplinters spatten alle kanten op. Eén splinter vloog recht naar het hart van de Boze koningin en drong daar diep in door. De koningin gaf een afgrijselijke gil die in het hele land te horen was en viel dood neer. Sneeuwwitje en de prins hoorden de schreeuw ook. De prins kuste sneeuwwitje op haar voorhoofd en zei: Alles is voorbij. Vanaf die dag leefde Sneeuwwitje nog lang en gelukkig. En dat deden de zeven dwergen natuurlijk ook.


Laatst las ik op internet dat er ook nog eens verschillende versies zijn van sneeuwwitje. Maar dit verhaal heb ik uit het boek: Grootmoeder wat heb je grote oren……